admin on 23 Οκτωβρίου, 2025 No Comments
Υπάρχουν στιγμές που οι λέξεις πνίγονται μέσα μας.Νιώθουμε ένα βάρος στο στήθος, μια ανησυχία που δεν βρίσκει διέξοδο. Κι όμως, υπάρχει ένας απλός, σχεδόν μαγικός τρόπος να το ελαφρύνουμε: να γράψουμε.
Τι λένε οι έρευνες
Η εκφραστική γραφή — όπως ονομάζεται επιστημονικά — έχει μελετηθεί εκτενώς από τον ψυχολόγο James Pennebaker στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Οι συμμετέχοντες στις μελέτες του κλήθηκαν να γράψουν για 15–20 λεπτά την ημέρα, επί 3–4 συνεχόμενες μέρες, για συναισθηματικά γεγονότα που τους είχαν επηρεάσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
-μείωση του στρες και του άγχους,
-ενίσχυση του ανοσοποιητικού,
-καλύτερη ρύθμιση συναισθημάτων,
-βελτίωση στη διάθεση και στη νοητική διαύγεια.
Άλλες έρευνες, όπως αυτές του Joshua Smyth (2002), έδειξαν ότι η γραφή βοηθά ανθρώπους με χρόνιο πόνο ή κατάθλιψη να βιώσουν λιγότερα σωματικά συμπτώματα. Όταν αποτυπώνουμε στο χαρτί όσα νιώθουμε, το μυαλό σταματά να «συλλέγει» άλυτα κομμάτια και τακτοποιεί το χάος.
Γιατί στο χαρτί;
Το γράψιμο στο χέρι — όχι στον υπολογιστή — έχει άλλη επίδραση στον εγκέφαλο. Ενεργοποιεί περιοχές που σχετίζονται με τη συναισθηματική επεξεργασία και τη μνήμη, και μας συνδέει πιο άμεσα με το σώμα.
Το χαρτί δεν απαντά, δεν κρίνει, δεν διακόπτει. Είναι εκεί, ήσυχο, να δεχτεί ό,τι δεν τολμάμε να πούμε φωναχτά.
Μια άσκηση για έναν μήνα
Αν δεν έχεις κάπου να μιλήσεις — ή απλώς θέλεις να αρχίσεις να εκτονώνεις τα συναισθήματά σου — δοκίμασε αυτό:
-Επίλεξε ένα τετράδιο που θα είναι μόνο για σένα.
-Κάθε μέρα για 10–15 λεπτά, γράψε ελεύθερα ό,τι σε απασχολεί. Μην προσπαθείς να γράψεις “όμορφα” ή “σωστά”. Άσε τις λέξεις να ρέουν.
-Αν δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις, μπορείς να ξεκινήσεις με:
«Αυτό που με βαραίνει σήμερα είναι…»
«Αυτό που θα ήθελα να πω και δεν τολμώ…»
«Αυτό που χρειάζομαι τώρα είναι…»
Στο τέλος κάθε εβδομάδας, γράψε τρεις φράσεις ευγνωμοσύνης ή αποδοχής, π.χ. «Είμαι ακόμα εδώ», «Έκανα το καλύτερο που μπορούσα», «Αξίζω ηρεμία».
Αν θέλεις, κάψε ή σκίσε όσα έγραψες μετά το μήνα — σαν τελετουργικό απελευθέρωσης.
Τι κερδίζεις
Η τακτική γραφή δεν αλλάζει τη ζωή από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά σου χαρίζει κάτι ανεκτίμητο: χώρο. Χώρο ανάμεσα στη σκέψη και στην αντίδραση. Χώρο για κατανόηση.
Και μέσα σε αυτόν τον χώρο, αρχίζεις να ανασαίνεις ξανά.
Ημερολόγιο 7 ημερών γραφής για αποφόρτιση
7 Νύχτες με τον Εαυτό μου
Ημέρα 1 – Το βάρος που κουβαλάω
Γράψε για ό,τι σε βαραίνει αυτή τη στιγμή. Τι σε κουράζει, τι δεν λέγεται εύκολα.
Προτάσεις εκκίνησης:
«Αν μπορούσα να ξεφορτωθώ κάτι σήμερα, θα ήταν…»
«Αυτό που δεν τολμώ να πω σε κανέναν είναι…»
Ημέρα 2 – Το σώμα μου μιλάει
Πού νιώθεις το άγχος ή τη λύπη στο σώμα; Περιέγραψέ το με λόγια, χρώματα, εικόνες.
Προτάσεις:
«Το σώμα μου σήμερα νιώθει…»
«Αν το σώμα μου είχε φωνή, θα μου έλεγε…»
Ημέρα 3 – Οι μικρές χαρές
Ακόμα και στις δύσκολες μέρες, υπάρχουν μικρές σπίθες ζωής.
Προτάσεις:
«Ένα μικρό πράγμα που μου έδωσε ανάσα σήμερα ήταν…»
«Η πιο απλή στιγμή ηρεμίας της μέρας μου ήταν όταν…»
Ημέρα 4 – Επιστολή στον εαυτό μου
Γράψε σαν να μιλάς σε έναν φίλο που περνάει όσα περνάς εσύ. Πες του αυτά που θα ήθελες να ακούσεις.
Προτάσεις:
«Θέλω να σου πω πως…»
«Μη φοβάσαι να…»
Ημέρα 5 – Ευγνωμοσύνη μέσα στο χάος
Τρεις φράσεις για ό,τι αντέχει, ό,τι σε κρατά όρθιο/α.
Προτάσεις:
«Είμαι ευγνώμων γιατί…»
«Ακόμη κι αν πονάω, νιώθω ευγνωμοσύνη για…»
Ημέρα 6 – Όρια και φροντίδα
Γράψε για όσα χρειάζεσαι και όσα θες να σταματήσεις να δίνεις χωρίς αντάλλαγμα.
Προτάσεις:
«Αυτό που χρειάζομαι τώρα είναι…»
«Θα αρχίσω να λέω “όχι” όταν…»
Ημέρα 7 – Ελευθερία και απελευθέρωση
Αποχαιρέτα ό,τι σε βαραίνει. Μπορείς να γράψεις ένα γράμμα και να το σκίσεις ή να το κάψεις (προσεκτικά).
Προτάσεις:
«Αποφασίζω να αφήσω πίσω μου…»
«Είμαι έτοιμος/η να προχωρήσω γιατί…»
Στο τέλος της εβδομάδας, διάβασε (ή μη διαβάσεις) όσα έγραψες. Δεν χρειάζεται ανάλυση, μόνο αποδοχή.
Αυτό το είδος γραφής δεν είναι υποχρέωση — είναι χώρος αναπνοής.
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.